  
Teresa - Jadwiga Szczęsna urodziła się na Dolnym Śląsku w Dłużcu - 16 sierpnia 1953 roku, w rodzinie Zbigniewa-Czes?awa i Zofii Szczęsnych. Była trzecim z kolei dzieckiem spośród ich sześciorga dzieci.
Boże Narodzenie 1953 roku w Dłużcu na Dolnym Śląsku . Od lewej /wyżej/: Lech Szczęsny i Elżbieta Szczęsna /z lalką/, siedząca w środku - Alfreda Szanter /poźniej z męża Karpowicz/ - trzymająca na kolanach pięciomiesięczną Teresę-Jadwigę Szczęsną /poźniej z męża Wojtaczka/, stojący niżej - pierwszy od lewej - Władyslaw Szczęsny, drugi stojący od lewej - Bohdan Szczęsny i stojąca z prawej strony zdjęcia - Czesława Szanter /siostra Alfredy/.
Po śmierci Czesława Szczęsnego / ojca Zbigniewa/, rodzice Teresy-Jadwigi /Zbigniew i Zofia/ wyjeżdzają ze starszymi dziećmi - latem 1954 roku - z Dłużca do Elżbiecina, do rodzinnej posiadłości rodziców Zbigniewa w łomżyńskim, żeby pomóc matce Zbigniewa - Zofii Szczęsnej-Sienkowskiej , poprowadzić pozostałe - po śmierci Czesława - gospodarstwo rolne.Teresę- Jadwigę zostawiono w Dłużcu i od drugiego roku życia wychowywuje się - przez następne 6 lat - na Dolnym Śląsku, pod opieką dziadków - Marii i Antoniego Szanterów.
Szczęśni po roku przenoszą się do posiadłości Mackiewiczów, też we wsi Elżbiecin.
W 1960 roku rodzina Szczęsnych przeprowadza się z Dłużca , na Dolnym Śląsku , do Łomży . Zbigniew samodzielnie pobudował dom jednorodzinny, na kilkuhektarowej parceli, którą Szczęśni kupili przy ulicy Spokojnej 175. Teresę- Jadwigę zabrano z Dłużca do nowo wybudowanego domu w Łomży , przed rozpoczęciem przez nią nauki w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Po blisko sześciu latach rozstania, Teresa-Jadwiga połączyła się z pozostałym rodzeństwem i rodzicami.
Łomża, 1962 rok. Zdjęcie, od Pierwszej Komunii Świętej, dziewięcioletniej Teresy-Jadwigi Szczęsnej.
Łomża , lato 1963 roku. Od lewej: Jadwiga Wiesława Obrycka-Szczęsna, Zofia Szczęsna-Szanter, Teresa-Jadwiga Szczęsna /później Wojtaczka/, Emilia Szczęsna /później Dąbrowska/, Władysław Szczęsny - syn Zbigniewa, Czesława Szanter, Antoni Szanter, dwuletni Jacek Szczęsny, Waldemar-Jacek Obrycki i Marian Obrycki - synowie Jadwigi-Wiesławy, Zofia Szczęsna-Sienkowska i Zbigniew Szczęsny.
Łomża - kwiecień 1965 roku . Zdjęcie ze zjazdu rodzinnego na pogrzeb Franciszki Czyba - siostry Antoniego Szantera - męża Marii Szanter. Na zdjęciu od lewej: Teresa Szczęsna, Zofia Szczęsna, Władysław Szczęsny - trzymający Jacka Szczęsnego, Jadwiga Wiesława Obrycka-Szczęsna, Waldemar-Jacek Obrycki - syn Jadwigi, Olgierd Szanter syn Marii Szanter i Antoniego Szanter, babcia Zofia Szczęsna-Sienkowska - trzymająca Mariana Obryckiego - syna Jadwigi Obryckiej-Szczęsnej, Maria Szanter - trzymająca Emilia Szczęsna, Alfreda Szanter - córka Marii Szanter, Jadwiga Szanter - siostra Alfredy i Zofii, Zbigniew Szczęsny, Lech Szczęsny, sąsiedzi Zbigniewa i Zofii - Hanna Kozłowska, Waldemar Kozłowski - syn Hanny, córka Hanny Kozłowskiej i ostatnia po prawej stronie zdjęcia - Czesława Szanter.
Siedemnastoletnia Teresa-Jadwiga Szczęsna. Łomża, 1970 rok.
Po skończeniu szkoły podstawowej Teresa -Jadwiga kontynuowała naukę w Zasadniczej Szkole Rolniczej, po ukończeniu której podjęła naukę w Technikum Rolniczym, którą przerwała 6.06.1972 roku, żeby wyjechać do pracy, do NRD. Tam spędziła dwa lata - przyjeżdża ła do domu tylko na święta.
Zdjęcie Teresy- Jadwigi Szczęsnej z 1973 roku, z okresu jej dwuletniego pobytu w NRD.
Wiedziona tęsknotą za domem rodzinnym i zainspirowana twórczością swej matki - Zofii , napisała wiersz ujmujący miłością do kraju w którym się urodziła:
Tak ciężko żyć z dala od kraju...
Polska mowo - jakże Cię kocham!
Każda piosenka jest mi droga i bliska...
Myśl wciąż biegnie do Ciebie!
Droga Kochana Ojczyzno,
tęskno za Tobą!
Do domu - miłego sercu,
do ludzi tak dobrze mi znanych.
Do miasta w którym
wszystko jest znane i bliskie,
wysmukłych domów,
dróg biegnących do nikąd...
Marzę by iść daleko,
krętymi ulicami -
oglądać wszystko wokół...
Na samą myśl serce me drży,
ściska się z bólu...
I sama nie wiem
czy to ma być tęsknota?!
Po powrocie do Polski Teresa zaczęła pracę - latem 1974 roku - jako brakarz w Zakładach Przemysłu Bawełnianego "Narew" w Łomży.
25 czerwca 1977 roku Teresa- Jadwiga wyszła za mąż w Łomży - za Zbigniewa Czesława Wojtaczka - i zamieszkała z nim w Chocianowcu.
W czerwcu 1980 roku -Teresa i Jej mąż Zbigniew - ponownie przeprowadzają się do Łomży, po otrzymaniu nowego mieszkania spółdzielczego.
Z małżeństwa -Teresy i Zbigniewa - urodziło się troje dzieci. Pierwszym był syn - Stanisław Waldemar - urodzony 05 maja 1978 roku, w Lubiniu. Drugi syn - Mariusz Adam - urodził się 13 września 1979 roku, też w Lubiniu. Trzecim dzieckiem jest córka - Magdalena Katarzyna, urodzona 08 sierpnia1983 roku w Ostrołęce.
Lubin, 1979 rok. Chrzest Mariusza - syna Teresy- Jadwigi i Zbigniewa Wojtaczka.
Łomża, 2004 rok. Teresa-Jadwiga z mężem Zbigniewem-Czesławem Wojtaczka.
30 kwietnia 2021. Syn Teresy-Jadwigi Stanisław - bosman polskiej marynarki wojennej - na uroczystym pożegnaniu z okazji jego przejścia na emeryturę.
Teresa - Jadwiga Wojtaczka /z domu Szczęsna/ zmarła w Łomży, 14 marca 2009 roku, w wieku 55 lat. Pochowano ją na łomżynskim cmentarzu przy ul. Przykoszarowej - sektor VIII, rząd 2, grób nr 1.
Przy grobie Teresy-Jadwigi Wojtaczka /z domu Szczęsnej/ - Łomża , 01 listopada 2019 roku. Od lewej stoją: syn Mariusz, córka Magdalena /trzymająca swego syna Bartosza/, mąż Magdaleny - Adam Falkowski, ich córka Klaudia i mąż zmarłej Teresy-Jadwigi - Zbigniew-Czesław Wojtaczka.
|
